Σε μια χώρα που μοιάζει να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά μπροστά στο χάος, το ελληνικό μπάσκετ δεν αποτελεί εξαίρεση.
Το αντίθετο: το βράδυ της Κυριακής στο ΣΕΦ αποδείχθηκε, για άλλη μια φορά, πως το άθλημα πορεύεται στις ίδιες επικίνδυνες ατραπούς με το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα – με σημαίες, καπνογόνα και δικαστικές προσφυγές αντί για ανάπτυξη, διαφάνεια και κανόνες.
Ο δεύτερος τελικός της Α1 μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δεν ήταν ένα απλό αθλητικό γεγονός. Ήταν μια κακόγουστη παρωδία, με βιντεοσκοπημένες αποδείξεις ωμής βίας, ύβρεων και προκλήσεων. Και φυσικά, με τις δύο ΚΑΕ να απευθύνονται στη Δικαιοσύνη, όχι για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά για να κάνουν επίδειξη δύναμης – και ίσως να εξασφαλίσουν τη δική τους «ασυλία».
Η Πολιτεία, για ακόμη μια φορά, σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου. Περιμένει να μαζευτεί η στάχτη για να ψελλίσει λίγες λέξεις «θεσμικής σοβαρότητας» μπροστά στις κάμερες. Παρεμβαίνει όταν πια είναι αργά, και μόνο όταν βολεύει. Οι υπουργοί της είναι πάντα «παρόντες» μόνο στα εγκαίνια, ποτέ στα επεισόδια.
Την Κυριακή (1/6) το βράδυ έγινε πολύς ντόρος για το τελικά τι είδαν τελικά οι διαιτητές στο ΣΕΦ. Μάλιστα σύμφωνα με δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου τόνισε πως αυτοί που κάνουν την συγκεκριμένη δουλειά πρέπει να την κάνουν όσο καλύτερα μπορούν προκειμένου να αποφευχθούν οι αντιδράσεις… ζούγκλας.
Σύμφωνα με το φύλλο αγώνα, σημειώθηκαν μόλις τρεις περιπτώσεις υβριστικών συνθημάτων. Αν αυτό ισχύει, τότε – βάσει κανονισμού – δεν υπάρχει τιμωρία. Αν όμως οι εικόνες και οι ήχοι που κατέγραψαν οι κάμερες δείχνουν κάτι διαφορετικό, τότε κάποιος δεν θέλησε να ακούσει. Και γιατι το λέμε αυτό.
Καλές οι ανακοινώσεις, καλά τα τελεσίγραφα από μεριάς Κυβέρνησης για μηδενική ανοχή, αλλά κάνει τα στραβά μάτια αλλού και μάλιστα επιλεκτικά. Διότι δεν είναι μόνο ό,τι συμβαίνει, είναι και το τι μετρά ως «σημαντικό»
Θυμάται κανείς τον αγώνα Ηρακλή–Ερμή Σχηματαρίου τον Φεβρουάριο; Εκεί όπου οι διαιτητές διέκοψαν το παιχνίδι γιατί ακούστηκαν συνθήματα που ζητούσαν… δικαιοσύνη για τα Τέμπη. Όχι ύβρεις. Όχι απειλές. Απλά μια κραυγή κοινωνικής αγανάκτησης για μια τραγωδία που ακόμα αιμορραγεί.
Στο ΣΕΦ, όμως, όταν τα συνθήματα στόχευαν πρόσωπα, οικογένειες, οι ίδιοι οι παράγοντες προχωρούσαν σε άσεμενες χειρονομίες, οι ίδιοι άρχοντες…του αγώνα έκλεισαν αυτιά και μάτια. Γιατί εκεί οι κανόνες μάλλον εφαρμόζονται με βάση το ποιος είναι στο γήπεδο.
Διακοπή αγώνα στο Ηρακλής – Ερμής Σχηματαρίου, γιατί λέμε το αυτονόητο. Ντροπή σας! #τεμπη_εγκλημα #τέμπη_δικαίωση #28φλεβαρη_απεργια #28Φλεβάρη #iraklis pic.twitter.com/kR13VepJmr
— Iraklis (@Iraklis_FC) February 26, 2025
Το ελληνικό μπάσκετ δεν κινδυνεύει από τους φιλάθλους. Κινδυνεύει από την απόλυτη θεσμική υποκρισία και τον παραγοντισμό. Από την επιλεκτική ευαισθησία και τους κανονισμούς-λάστιχο που τεντώνουν και συρρικνώνονται κατά βούληση. Από μια πολιτεία που βλέπει τις φλόγες και απλώς ρωτά: «Ποιος φταίει;» – ενώ κρατά τον αναπτήρα.
Διαβάστε επίσης:
Κρήτη: Ισραηλινοί τουρίστες ζήτησαν από σερβιτόρα να αλλάξει μπλούζα αλλιώς δεν θα της άφηναν tips
Γλυκερία: Μετά το Καλλιμάρμαρο ακυρώνονται κι άλλες συναυλίες της στην Ελλάδα