7 hours ago
Η τραγωδία της Marfin συντελέστηκε ακριβώς πριν από δεκαπέντε χρόνια, στις 5 Mαΐου 2010. Όσοι έχουν βγει στους δρόμους για να φωνάξουν έστω και πέντε φορές, στους δρόμους των χημικών και των κυνηγητών εννοώ και όχι στις «τουριστικές» διαδηλώσεις που γίνονται περισσότερο για τα τσίπουρα παρά για τη διαμαρτυρία, έδειξαν εξαρχής τους πιθανότερους ενόχους. Οι βασικοί ύποπτοι ήταν… οι συνήθεις ύποπτοι.
Όχι βέβαια οι «ακροαριστερές ομάδες» που στοχοποιήθηκαν μεμιάς από το δεξιό παρακράτος, αλλά το ίδιο το δεξιό παρακράτος. Πάει να πει, οι μαυροντυμένοι λεβέντες με τις φέικ αναρχικές φορεσιές, πάντοτε ατσαλάκωτες και πάντοτε σινιέ, που τις ελεύθερες ώρες τις περνούν πλάι στους Ματατζήδες, με καλαμπούρια, φραπεδάρες και προγνωστικά για το στοίχημα.
Είναι τόσο βέβαιοι ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο, ώστε δεν κάνουν καν τον κόπο να κρυφτούν. Τους είδαμε με τα ματάκια μας, διόλου κρυμμένους μέσα στην αυθόρμητη κοσμοπλημμύρα της 28ης Φεβρουαρίου, να περιφέρονται ξένοιαστοι κοντά στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη ανάμεσα στο πλήθος.
«Εάν αυτοί είναι αναρχικοί χουλιγκάνοι, εγώ είμαι ο Τσε Γκεβάρα», θυμάμαι να λέω στην παρέα μου, στη στιγμή που περνούσαν δίπλα μου για να ακροβολιστούν οι λεβέντες με το κυριλέ καμουφλάζ και με το περιποιημένο μούσι.
Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, ένας νοικοκυραίος στο Σύνταγμα γύρισε την κεφαλή προς τα πίσω προκειμένου να κηρύξει συναγερμό. «Τρέξτε να φύγετε, πλάκωσαν οι μπαχαλάκηδες και άρχισαν επεισόδια».
Όταν τόλμησα να στηλιτεύσω τη φαρσοκωμωδία μέσα από το Twitter, βρήκα τον μπελά μου από τους κανονικούς μπαχαλάκηδες.
«Τι είναι αυτά που γράφεις; Όσοι πιστεύουμε στον βίαιο αγώνα, ήμασταν εκεί και να περιμέναμε να φύγει το αθώο πλήθος για να αγωνιστούμε βίαια».
Δεν το έγραψαν έτσι ακριβώς, αλλά αυτό ήταν το κεντρικό νόημα. «Εσείς οι δήθεν αριστεροί είστε οι πραγματικοί χαφιέδες, που παίζετε το παιχνίδι της Ασφάλειας», ξεσπάθωσαν. Συγγνώμη κιόλας δηλαδή, που –ο …δήθεν αριστερός- πιστεύω στην ειρηνική διαμαρτυρία και όχι στον πετροπόλεμο.
Αλλά η Marfin είναι άλλη συζήτηση, πολύ πιο σοβαρή, αφού έχει νεκρούς. Εν έτει 2010, το καθεστώς έτριζε υπό το βάρος της μνημονιακής χρεοκοπίας και χρειαζόταν απεγνωσμένα έναν αντιπερισπασμό, ικανό να υπενθυμίσει στους πολίτες πόσο μοβόροι είναι οι… κομμουνιστές. Μη γελάτε, υπάρχει εκεί έξω εύπιστος κοσμάκης που τα χάφτει αυτά, αφού του τα σερβίρουν αμάσητα δεκαετίες επί δεκαετιών.
Στη διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη σύμβαση που μας έδενε χειροπόδαρα στο άρμα των δανειστών –με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αλλά με Προ-Πο τον ίδιο σημερινό Χρυσοχοΐδη- συμμετείχαν αυθορμήτως προσελθέντες περισσότεροι από 250 χιλιάδες πολίτες. Η παλλαϊκή πορεία που συνόδευε τη γενική απεργία ήταν αρχικά ειρηνική, μέχρι που έσκασαν μύτη οι «αναρχικοί» για να την αμαυρώσουν.
Μία χούφτα κουκουλοφόροι αγνώστων στοιχείων έριξαν βόμβες μολότοφ στο υποκατάστημα της τράπεζας Marfin, όπου εργάζονταν εκείνη την ώρα περίπου 25 «απεργοσπάστες», υπό την υπόκωφη απειλή της απόλυσης. Το κτίριο έπιασε φωτιά και γέμισε με μαύρους καπνούς. Οι περισσότεροι υπάλληλοι κατόρθωσαν να διαφύγουν, από τα μπαλκόνια σε κάποιες περιπτώσεις, ορισμένοι με τη βοήθεια της πυροσβεστικής. Τρεις δυστυχείς εγκλωβίστηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή μέσα στις φλόγες, μαζί με το αγέννητο μωράκι της μίας από τις δύο αδικοχαμένες γυναίκες.
Νεκροί ανασύρθηκαν η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών. Δίχως αμφιβολία, τραγωδία. Δίχως αμφιβολία, έγκλημα, για το οποίο έκλαψε όλη η Ελλάδα. Δίχως αμφιβολία, ορισμένοι κροκοδειλοι πανηγύρισαν. Και ας μη βρέθηκαν βολικά αποτυπώματα σε πλαστικές σακούλες.
Οχτώ χρόνια πριν το θεόσταλτο για την προπαγάνδα της Μάτι, η αδίστακτη δεξιά –που οσονούπω επέστρεφε ξεπλυμένη και δριμύτερη- είχε στα χέρια της τα θύματα που χρειαζόταν, για να πουλήσει την προπαγάνδα της. «Οι φονιάδες οι αριστεροί έκαψαν τους ανθρώπους», καταγγέλλουν μέχρι σήμερα. Ιδού ένα ενδεικτικό απόσπασμα από τη χθεσινή ανάρτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδακη:
«Αν το έγκλημα στη Marfin είχε διαπραχθεί από ακροδεξιούς -κι όχι ακροαριστερούς- φασίστες, οι πλατείες θα γέμιζαν κάθε χρόνο ανήμερα της επετείου! Θα ακούγαμε συνθήματα για τη δημοκρατία, για την ανάγκη να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία, για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες που έκαψαν ζωντανούς την εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου, τον Επαμεινώνδα Τσάκαλη και την Παρασκευή Ζούλια!
Για το έγκλημα αυτό, όμως, οι συνήθως “ευαίσθητοι” επέλεξαν τη σιωπή. Δυστυχώς, φαίνεται πως στον τόπο μας υπάρχουν ακόμα αρκετοί που υποστηρίζουν την τυφλή βία. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο φανερά. Αρκεί, με τη λογική τους, αυτοί που ασκούν βία να είναι “από τη σωστή πλευρά”. Δυστυχώς!»
Και δώσ’ του κορώνες ο αενάως άεργος, ενάντια «στην πόλωση και στην τοξικότητα», στα «σκοτεινά χρόνια του διχασμού» και «στη βία που δεν έχει χρώμα». Λες και εμποδίστηκε ποτέ από οποιονδήποτε κάποια πορεία συμπαράστασης στα θύματα της Marfin…
Στην πραγματική ζωή, ακόμα και πολλοί αναγνώστες του Πρώτου Θέματος έχουν ψυχανεμιστεί τι ακριβώς παίχτηκε εκείνο το μοιραίο μεσημέρι. Κάτω από το ρεπορτάζ όπου μία αυτόπτης μάρτυς καταθέτει την ανατριχιαστική εμπειρία της, στην ιστοσελίδα της φυλλάδας υπάρχει (διάσπαρτη μέσα στα παραληρήματα της ακροδεξιάς ψέκας) σωρεία Σχολίων που καταγγέλλουν το παρακράτος,
Στην πραγματική ζωή, δύο φακελωμένοι πολίτες από τον αναρχικό χώρο που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια και κλήθηκαν να αποδείξουν ότι δεν είχαν προβοσκίδα αθωώθηκαν πανηγυρικά το 2016 ελλείψει ενοχοποιητικών στοιχείων. Ο τότε και αργότερα και τώρα υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, τρεις τουλάχιστον φορές έκτοτε καυχήθηκε ότι βρέθηκαν στοιχεία και θα εντοπιστούν οι ένοχοι. «Τους αγγίζει, τους φονιάδες της Marfin», παιάνισαν οι πετσωμένοι.
Την μία από τις φορές που το ανακοίνωσε (υπενθυμίζει ο Κώστας Βαξεβάνης μέσω Χ), το Documento είχε αποκαλύψει, ότι αυτό που ο Χρυσοχοΐδης βάφτιζε «νέα στοιχεία» ήταν η ανακύκλωση παλιών πληροφοριών, τις οποίες χρησιμοποιούσε ώστε να επαναφέρει το «έγκλημα της Marfin» ως κάτι που ενοχοποιεί τους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Όποτε υπήρχε κύμα διαμαρτυρίας, ο Χρυσοχοΐδης και οι κυβερνήσεις στις οποίες κατά καιρούς συμμετείχε, φιλοτεχνούσαν το μοτίβο των επικίνδυνων διαδηλωτών, με εργαλείο της Marfin.
Σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχώρησε το 2020 στην τηλεοπτική παραγωγή προσκυνήματος στο μνημείο της Marfin, με θλιβερή συμπρωταγωνίστρια την τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. «Το έγκλημα το χρεώνονταν σε κάθε επέτειο η Αριστερά και οι παραφυάδες της. Η Marfin έγινε κάτι σαν τα ανύπαρκτα άλλα τρομακτικά κονσερβοκούτια με τα οποία υποτίθεται ότι έσφαζαν οι κομμουνιστές», τονίζει ο εκδότης του Documento.
Αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν στη δίκη ότι ο εμπρησμός έγινε από ομάδα που είχε δομή και ήταν συντεταγμένη. Οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας παραμένουν ασύλληπτοι, αλλά υπήρξαν καταδίκες στελεχών της Τράπεζας (του Βγενόπουλου), στην οποία η Δικαιοσύνη καταλόγισε αδικοπρακτική ευθύνη για τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας και προστασίας. Αντιγράφω από τη Wikipedia:
«Σε άλλη δίκη που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2013 κρίθηκαν ένοχοι ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και η διευθύντρια του καταστήματος για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού.
Συγκεκριμένα, στο πόρισμα που συνέταξε ο τεχνικός επιθεωρητής του Υπουργείου Εργασίας αναφέρεται πως η έξοδος κινδύνου ήταν κλειδωμένη και πως για να ανοίξει ήταν απαραίτητη η χρήση τηλεχειριστήριου, το οποίο βρισκόταν στην κατοχή της διευθύντριας.
Μία εργαζόμενη κατέθεσε πως είχε γίνει μία φορά επίδειξη χρήσης των πυροσβεστήρων, και μία άλλη πως είχαν διανεμηθεί στο προσωπικό ενημερωτικά φυλλάδια για θέματα πυροπροστασίας. Όλοι οι εργαζόμενοι κατέθεσαν πως δεν είχε γίνει ποτέ άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.
Επίσης το υποκατάστημα δεν διέθετε το απαιτούμενο από το νόμο πιστοποιητικό πυρασφάλειας. Επιπλέον, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όχι μόνο δεν είχε δοθεί εντολή στους υπαλλήλους να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους πριν τον εμπρησμό, όταν ήδη υπήρχαν φόβοι για σοβαρά επεισόδια στην πορεία που διέσχιζε τη Σταδίου, αλλά αντίθετα τους είχε δοθεί η οδηγία να εργαστούν κανονικά.
Τα τρία στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, οι δύο πρώτοι 22 ετών (θα εκτίσουν 10 χρόνια με αναστολή) και η διευθύντρια του καταστήματος πέντε ετών και ενός μήνα. Εκ των υστέρων έγινε γνωστό ότι οι υπάλληλοι βρίσκονταν στη τράπεζα εκείνη τη μέρα παρόλο που είχε κηρυχτεί γενική απεργία από φόβο μην απολυθούν.
Επίσης έγιναν αγωγές θυμάτων και συγγενών τους κατά της τράπεζας. Ορίστηκε η καταβολή αποζημίωσης περίπου 1,1 εκατομμυρίου ευρώ στους συγγενείς ενός θύματος και 720.000 ευρώ στους υπαλλήλους που εγκλωβίστηκαν στο κτίριο».
Δεκαπέντε χρόνια μετά τον φριχτό θάνατό τους, οι Ιφιγένειες της Marfin εξακολουθούν (όπως και οι 104 νεκροί του Ματιού) να αποτελούν ανεκτίμητης αξίας εργαλείο για τους τυμβωρύχους της Δεξιάς. Η εξιχνίαση της υπόθεσης υπήρξε το 2019 προεκλογικό σλόγκαν, που όλοι γνώριζαν πόσο κούφιο και κίβδηλο ήταν. «Θύματα του τυφλού μίσους που γεννά ο διχασμός», χαρακτηρίζει τα θύματα η βουτηγμένη στην υποκρισία πένθιμη πλάκα που τοποθετήθηκε στο σημείο της τραγωδίας το 2020 και ξηλώθηκε από πολίτες δύο τρεις φορές έκτοτε.
Λες και ήταν προϊόν… διχασμού ο εξανδραποδισμός που έβγαλε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στους δρόμους τη μέρα της τραγωδίας. Κάθε φορά που οι Μητσοτάκηδες και οι Χατζηδάκηδες και οι Χρυσοχοΐδηδες ζορίζονται ή καλούνται από τον λαό να δώσουν εξηγήσεις, λ.χ. για το ανατριχιαστικό έγκλημα των Τεμπών, ανασύρουν από το συρτάρι το χαρτί Marfin και το ρίχνουν στο τραπέζι σαν αδέξιοι αμυντικοί που εκτοξεύουν όπως όπως τη μπάλα στην εξέδρα.
Το whataboutism στα χειρότερα και στα χυδαιότερά του. «Αντιστροφή βάρους απόδειξης», το λένε οι νομικοί. Όταν δεν έχεις να πεις τίποτε για ένα θέμα, παραβιάζεις τους κανόνες της διαλεκτικής και απαιτείς από τους άλλους να τοποθετηθούν για άλλο θέμα. Πότε δίστασε η δεξιά να τσαλαπατήσει τάφους, για να το κάνει τώρα; Καλοί νεκροί: Μαρφίν, Μάνδρα, Μάτι. Κακοί νεκροί: Ηλεία, Covid, Τέμπη.
Διαβάστε επίσης:
Αυτή είναι η ηλεκτρική συσκευή που «καίει» όσο 65 ψυγεία: Σχεδόν 5.000 watt την ώρα
Πέθανε η Όλγα Γεωργοπούλου στα 39 της: Βαρύ πένθος στον ελληνικό αθλητισμό
Ο μεγάλος χαμένος των δημοσκοπήσεων: Φλερτάρει με μονοψήφια ποσοστά
English (US) ·