5 hours ago
Ο Ιούνιος υπογράφει εκεχειρίες σε ξένες γλώσσες κι εμείς, με ένα ποτήρι φρεντοεσπρέσσο στο μπαλκόνι, ξαναβρίσκουμε το αγαπημένο μας άθλημα: να μετράμε κακούς.
Πριν πέντε λεπτά η ροή του X (πρώην Twitter) φλεγόταν για το ποιος ευθύνεται περισσότερο στη Γάζα, τώρα που το Ισραήλ κουβεντιάζει ψιθυριστά με το Ιράν, μας αφήνει ελεύθερο το πεδίο για εγχώριες… μονομαχίες. Τα σκουριασμένα κλιματιστικά φυσάνε ζεστό αέρα πάνω σε πλαστικές καρέκλες και οι γείτονες που μέχρι τώρα μαλώνανε για πάρκινγκ, αδέσποτα και «ποιος ψήνει την μπριζόλα πιο πατριωτικά» τώρα ψάχνουν ποιος είναι ο πιο «κακός» απ’ τους «κακούς».
Κι όσο τσουγκρίζουν ποτήρια «στην παγκόσμια ειρήνη», κάποιος θείος εξηγεί πως αυτοί οι κακοί φταίνε πάντα «εκεί έξω», ποτέ εμείς. Από το διπλανό διαμέρισμα ακούγεται το ειδησεογραφικό κανάλι, «Αποκαταστάθηκε η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή», λέει.
Στο ίδιο δελτίο, λίγο αργότερα, δυο αράδες για πυρκαγιά στη Ρόδο ή στη Χίο ή σε κάποιο νησί τέλος πάντων. Ακολουθεί αθλητική ενημέρωση και μια διαφήμιση για δάνεια που σώζουν το καλοκαίρι. Τα πιτσιρίκια στην πυλωτή παίζουν μπάλα , δεν ρωτούν για διεθνές δίκαιο αλλά αν «θα πάμε θάλασσα φέτος». Οι μεγάλοι αλλάζουν θέμα, από το ενεργειακό στο πού θα πάει το (ανύπαρκτο) μπόνους αδείας. Κάποιος ρίχνει την ιδέα «Να πάμε κάμπινγκ στο βουνό, τουλάχιστον φέτος δεν καίγεται τόσο εύκολα».
Η Πατρίδα των Τσακωμένων
Στην Ελλάδα της μετά-ειρήνης, τα τείχη είναι φτιαγμένα από καφενειακά επιχειρήματα. Χθες υπερασπιζόμασταν παθιασμένα έναν λαό τριών χιλιάδων χιλιομέτρων μακριά, σήμερα βυθίζουμε τα νύχια μας στη σάρκα του διπλανού. Ο θείος στο χωριό φωνάζει πως «οι άλλοι» έκλεψαν νερό από το πηγάδι, ο ανιψιός κατηγορεί τους «εκείνους» στην πόλη που έκλεισαν τον δρόμο με τροχόσπιτα, που πλέον απαγορεύονται.
Μετά ανοίγουν τα ραδιόφωνα, ακροδεξιές σειρήνες μιλούν για «ηθική υπεροχή του έθνους», εναλλακτικές αναλύσεις για κβαντικά πεδία ευθύνης κι ένας αυτοδίδακτος barista–podcaster εξηγεί γιατί φταίει ο υδράργυρος για όλα. Οι παρέες χωρίζονται πλέον σε «οικολογικά θιγμένους» και «οικονομικά απελπισμένους» και σε κάποια ταβέρνα ενός χωριού, μια παρέα συζητά αν πρέπει να απαγορευθεί το Airbnb, ενώ στο διπλανό τραπέζι οι άλλοι κατηγορούν το κράτος που «δεν αφήνει τον τουρισμό να αναπτυχθεί πιο ελεύθερα». Στο τέλος, η μόνη αλήθεια είναι η απόδειξη απ’ τα σουβλάκια (ή η απουσία της) που γράφει 37,5€. Το βράδυ, γυρίζουν σπίτι και τραβάνε την κουρτίνα και η σκιά του θερμοσίφωνα στον απέναντι τοίχο μοιάζει με κρεμάλα. Άλλο ένα χαρούμενο Summer in Greece.
Τι Καιρό Κάνει στη Χώρα που δεν Κάνει Τίποτα;
Κάνει ζέστη. Κι ύστερα περισσότερη ζέστη. Ο υδράργυρος σκαρφαλώνει, σπάει ρεκόρ και μάλλον θα ζητήσει πολιτογράφηση σε άλλο, πιο εύκρατο κλίμα, αφού στην τηλεόραση, το animation του καιρού θα μοιάζει με καλοψημένο κοτόπουλο. Η ΔΕΗ θα στείλει λογαριασμούς-μανιφέστα σε φακέλους που στάζουν ειρωνεία και κάποιοι θα κλείσουν τον θερμοσίφωνα για να πληρώσουν το ρεύμα του air-condition, άλλοι θα μένουν σπίτι, κάνοντας «cool-binge-watching» με 28 βαθμούς στο σαλόνι. Και ως συνήθως, στα επείγοντα θα καταλήξουν ηλικιωμένοι με θερμοπληξία, φοιτητές με κρίσεις πανικού, παιδιά με εγκαύματα από τη ζεματιστή άσφαλτο, με τους εναπομείναντες γιατρούς να μοιράζουν ορούς και black humour.
Το 48% των Ελλήνων δεν θα φύγει διακοπές, το άλλο 10% θα πάει μόνο αν βρει συγγενή με καναπέ και η ζωή στην πόλη μετατρέπεται σε πειραματικό reality εγκλεισμού με δοκιμασία το ποιος θα αντέξει περισσότερο χωρίς κλιματιστικό και ποιος θα βρει free-pass κοινωνικού τουρισμού που να καλύπτει έστω το εισιτήριο του ΚΤΕΛ. Κι αυτό γιατί οι τιμές στα νησιά έχουν τη δική τους κοσμολογία με τον καφέ στην παραλία να ισούται με δύο μεροκάματα, μία χωριάτικη = μισή φοιτητική εστία, ενώ το κοκτέιλ των 17€ συνοδεύεται από «υπογράψτε εδώ ότι αποδέχεστε την εμπειρία». Οι πλούσιοι αποσύρονται σε βίλες με ιδιωτικές πισίνες, οι μεσαίοι στριμώχνονται σε στούντιο-κουτιά 22 τμ. κι οι φτωχοί κάνουν διαλογισμό μπροστά σε PowerPoint με τίτλο «Μediterranean calmness».
Όμως εκεί βρίσκεται η μαγεία, στο να φοράς ψηφιακό αντηλιακό και να κάνεις swipe μακριά τη ζέστη, τη μούχλα, την κάμερα θερμικών αναζητήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος ενώ η κυβέρνηση θα εγκαινιάζει νέες… «πράσινες δράσεις» όπως το να φυτεύουμε τρεις γλάστρες βασιλικό στο Σύνταγμα για να βγει δελτίο Τύπου.
Φωτιά στο Νερό
Στη γεωγραφία μάθαμε ότι τα νησιά περιβάλλονται από θάλασσα, κάποιος, όμως, ξέχασε να πει στις φλόγες να σεβαστούν τον χάρτη και η Πάρος, η Ρόδος, η Χίος γίνονται πορτοκαλί πυλώνες στον δορυφόρο και τα δελτία γράφουν «ενισχυμένους άνεμοι» λες και μιλούν για super-foods. Οι κάτοικοι κουβαλούν λάστιχα κήπου, οι τουρίστες βγάζουν reels κι ο κρατικός μηχανισμός σκαλίζει Excel με «σενάρια απομάκρυνσης». Το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης μάς βεβαιώνει ότι «η κατάσταση παρακολουθείται» και πράγματι παρακολουθείται σε live stream, με drones και slow-motion πλάνα από ελικόπτερο. Χαμηλά, οι εθελοντές μοιράζουν βανίλια-υποβρύχιο στους πυροσβέστες και τα social, ο Εσθονός traveller γράφει «Η Ελλάδα καίγεται αλλά τα vibes παραμένουν high». Το αντιπυρικό σχέδιο και φέτος πήγε λάθος κι ας βάλαμε νερό γύρω-γύρω…
Τέλος πάντων, εδώ έχουμε ειρήνη κι ένα καρπούζι παγωμένο με φέτα στο τραπέζι. Έχουμε και νέες σεζόν στο Netflix, ρετρό playlists που σβήνουν τη βοή. Στη Γάζα ακόμη σκοτώνονται βέβαια, με σιωπή, έλλειψη φαρμάκων, κατεστραμμένα νοσοκομεία και τα παιδιά εκεί δεν ξέρουν αν ο ήχος που ακούγεται τη νύχτα είναι θάλασσα ή έκρηξη. Η ειρήνη των μεγάλων χαρτών δεν χωράει στις μικρές παλάμες. Εδώ, στον καναπέ, η ειρήνη είναι εύκολη, δεν μυρίζει αίμα, δεν έχει καπνό, προσφέρει air-condition. Για τηΓάζα απλώς σιωπή, ξεχάστηκε. Και πώς όχι, αφού οι οθόνες μας έγιναν καπάκι σκουπιδιών, κλείνουν πάνω από κάθε πρόβλημα και το κρατούν εκτός κάδρου. Καλοκαίρι είναι, ας μη στεναχωρηθούμε άλλο.
Λένε πως η ειρήνη είναι πολύτιμη, μα ίσως, για εμάς, να είναι απλώς ένα διάλειμμα, ένας χρόνος χωρίς βόμβες, ώστε να αφοσιωθούμε στα μικρά μας μίση. Κάθε καφενείο χρειάζεται ένα θέμα να πλακωθεί, κάθε timeline έναν αλγόριθμο να θυμώσει. Κι όσο κολλάμε αυτοκόλλητα ειρήνης στις βαλίτσες, τόσο τα δάση καίγονται και μας θυμίζουν τα δικά μας προβλήματα. Και οι ιδεολογίες λιώνουν στον καύσωνα…
Αν, κάποιο βράδυ, σηκώσεις το βλέμμα απ’ το κινητό και δεις τον ουρανό πορτοκαλί, θυμήσου πως δεν είναι πάντα ηλιοβασίλεμα, καμιά φορά είναι προειδοποίηση. Κι όταν ακούσεις τον ήχο του ελικόπτερου, μην ψάξεις τον influencer με το drone. Ίσως, εκεί ψηλά, να ρίχνουν νερό σε μια φωτιά που τρέφεται με τη λήθη μας. Γιατί το μόνο πράγμα που καίγεται αργά, και σταθερά, είναι η μνήμη μας.
Διαβάστε επίσης:
«Πόσο πιθανό είναι να ψηφίσετε κόμμα με αρχηγό τον Τσίπρα»: Τι έδειξαν οι τάσεις της MRB
ΟΠΕΚΕΠΕ: Διάλογοι-φωτιά «καίνε» Βορίδη και Αυγενάκη – «Κάνε ένα τηλέφωνο στον Μάκη»
Δείτε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο koutipandoras.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
English (US) ·