Η φράση «η πιο επικίνδυνη επίθεση των τελευταίων 40 ετών», με την οποία περιέγραψαν οι Αρχές τη δολοφονία του Κώστα Μοσχούρη στο Χαλάνδρι, δεν είναι απλώς μια περιγραφή ότι το οργανωμένο έγκλημα ζει και βασιλεύει επί ημερών της κυβέρνησης ΝΔ, είναι και ταυτόχρονα, παραδοχή αποτυχίας.
Ο λόγος όταν ένα από τα πιο βαριά ονόματα της Greek Mafia καθώς είχε εμπλακεί σε πέντε δολοφονικές επιθέσεις, χωρίς, ωστόσο, να έχει σχηματιστεί δικογραφία σε βάρος του, εκτελείται εν ψυχρώ σε έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους και «ασφαλείς» δήμους της Αττικής, με το αφήγημα της κυβέρνησης περί «νόμου και τάξης» να καταρρέει εκκωφαντικά.
Μόλις λίγες μέρες πριν, η βόμβα στα γραφεία της Hellenic Train – της εταιρείας που βαρύνεται με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών – ήρθε να προστεθεί σε μια αλυσίδα γεγονότων που μαρτυρούν ένα και μόνο πράγμα: το κράτος είναι διάτρητο, η ασφάλεια επιλεκτική και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη απούσα – αν όχι συνένοχη διά της αδράνειας.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα τρόμου και ανασφάλειας, ο πόλεμος ανάμεσα στου μαφιόζους για τον έλεγχο της πιάτσας για το λαθρεμπόριο καπνού και μαύρου χρήματος έρχεται να ανατινάξει την ήδη αποσαθρωμένη εικόνα του κράτους: οι «τσιγαράδες» των Βαλκανίων – το διεθνές δίκτυο – στέλνουν ξεκάθαρα μηνύματα όχι μόνο στην Greek Mafia, αλλά και στην κυβέρνηση. Όχι πια με λόγια, αλλά με σφαίρες.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης αντί να δίνει εξηγήσεις, συνεχίζει να ποζάρει και να γυρναέι απο κανάλι σε κανάλι πίσω από με βαριά οπλισμένους αστυνομικούς, τη στιγμή που η πραγματική εγκληματικότητα κυκλοφορεί ανενόχλητη, εκτελεί, ανατινάζει και δρα με μια πρωτοφανή αίσθηση ατιμωρησίας.
Το «επιτελικό κράτος» του Κυριάκου Μητσοτάκη αποδείχθηκε επιτελικός θεατής. Μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να προστατεύσει ούτε τους πολίτες, ούτε τις υποδομές της, και σίγουρα ούτε το ίδιο της το αφήγημα. Εκτός και εάν πάλι πάμε στην νέα εφεύρεση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη: Να απαγορευτούν οι συναυλίες στο Χαλάνδρι για να πατάξουμε την εγκληματικότητα.
Και αν η δολοφονία Μοσχούρη είναι πράγματι η πιο επικίνδυνη επίθεση των τελευταίων δεκαετιών, τότε οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν όχι μόνο στους δράστες, αλλά και σ’ εκείνους που – με τις πολιτικές τους – τους άφησαν χώρο να δρουν.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr