ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ – 380.000.000 ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ
Διαφ.
Σύμφωνα με νέα έκθεση της διεθνούς οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Open Doors, η οποία παρακολουθεί τις διώξεις κατά χριστιανών σε παγκόσμια κλίμακα, ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία που διώκεται περισσότερο από κάθε άλλη στον κόσμο.
Κάθε χρόνο, η Open Doors δημοσιεύει την έκθεση «World Watch List», καταγράφοντας τις 50 χώρες που καταπιέζουν περισσότερο τους χριστιανούς. Σύμφωνα με την έκθεση του 2025, περισσότεροι από 380 εκατομμύρια χριστιανοί βιώνουν υψηλά επίπεδα διώξεων και διακρίσεων λόγω της πίστης τους.
Οι δέκα πρώτες χώρες όπου οι χριστιανοί εκτίθενται σε ακραία καταπίεση είναι: Βόρεια Κορέα, Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη, Σουδάν, Ερυθραία, Νιγηρία, Πακιστάν, Ιράν και Αφγανιστάν. Η μόνη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που περιλαμβάνεται στη λίστα είναι η Τουρκία (θέση 45), όπου η χριστιανική μειονότητα αντιμετωπίζει ισλαμική καταπίεση, θρησκευτικό εθνικισμό, αυταρχισμό και εθνοθρησκευτική εχθρότητα.
1. Βόρεια Κορέα
Πρώτη στην λίστα των χωρών είναι η Βόρεια Κορέα, όπου η πηγή των διώξεων είναι η κομμουνιστική και μετακομμουνιστική καταπίεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βόρεια Κορέα είναι η εξαίρεση της λίστας καθώς η αιτία των διώξεων στις υπόλοιπες εννέα χώρες είναι κυρίως η ισλαμική καταπίεση.
2. Σομαλία
Η Σομαλία, που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, είναι μία από τις πιο εχθρικές χώρες απέναντι στον χριστιανισμό. Η πτώση του καθεστώτος του Μοχάμεντ Σιάντ Μπάρε το 1991 οδήγησε τη χώρα σε κατάρρευση, με ισλαμιστές, τοπικές πολιτοφυλακές και πολέμαρχους να διεκδικούν την εξουσία. Αν και η διακυβέρνηση είναι κατακερματισμένη, η τρομοκρατική οργάνωση Αλ-Σαμπάμπ ελέγχει σημαντικό μέρος της χώρας. Το Σύνταγμα του 2012 καθιερώνει το Ισλάμ ως κρατική θρησκεία και τη σαρία ως υπέρτατο νόμο, απαγορεύοντας ουσιαστικά τη διάδοση άλλων θρησκειών. Οι διώξεις έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς οι μαχητές στοχεύουν πλέον συγκεκριμένα χριστιανούς ηγέτες. Νεαρές γυναίκες που ασπάζονται τον χριστιανισμό ζουν συχνά κρυμμένες, ενώ όσες αποκαλύπτονται, υφίστανται δημόσιο εξευτελισμό, εγκλεισμό, βιασμό, απαγωγή, καταναγκαστικό γάμο ή δολοφονία. Αν είναι ήδη παντρεμένες, συχνά τις χωρίζουν και τους αφαιρούν τα παιδιά για να τα αναθρέψουν ως μουσουλμάνους.
3. Υεμένη
Η Υεμένη διοικείται πλέον από τρεις διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις, ενώ δραστηριοποιούνται επίσης η Αλ-Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος (ISIS). Ο εμφύλιος που ξεκίνησε το 2015 έχει οδηγήσει τη χώρα σε πλήρη διάλυση. Καμία από τις εμπλεκόμενες δυνάμεις δεν δείχνει ανοχή προς τους χριστιανούς, ενώ το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη σαρία και δεν αναγνωρίζει καμία θρησκευτική ελευθερία.
Οι μη μουσουλμάνοι αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού και υφίστανται ακραίο κοινωνικό αποκλεισμό. Η ανθρωπιστική βοήθεια διανέμεται κυρίως από ισλαμικές οργανώσεις και τεμένη, τα οποία συχνά αποκλείουν χριστιανούς. Στις περιοχές που ελέγχονται από τους Χούθι, είναι επικίνδυνο να κατέχει κανείς την Βίβλο ή χριστιανικά βιβλία. Οι διώξεις έχουν ενταθεί, με δολοφονίες, διακοπή λειτουργίας οικιακής λατρείας και φυγή πιστών στο εξωτερικό. Ακόμη και η απλή επίδειξη χριστιανικών συμβόλων μπορεί να οδηγήσει σε βασανιστήρια ή εκτέλεση.
4. Λιβύη
Η Λιβύη έχει διχαστεί ανάμεσα στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) και την Κυβέρνηση Εθνικής Σταθερότητας (GNS) μετά την πτώση του Καντάφι το 2011. Η χώρα έχει μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης διεθνών δυνάμεων, με την ισλαμική συμμαχία Τουρκίας–Κατάρ–Πακιστάν να στηρίζει την GNU και την συμμαχία ΗΑΕ–Σαουδικής Αραβίας–Αιγύπτου τη GNS.
Μέσα σε αυτό το κλίμα χάους, οι Λίβυοι χριστιανοί υφίστανται έντονες πιέσεις. Όσοι προέρχονται από μουσουλμανικό υπόβαθρο αντιμετωπίζουν βίαιη καταπίεση από τις οικογένειές τους, ενώ ξένοι χριστιανοί – ιδίως Αφρικανοί μετανάστες – αποτελούν στόχο ισλαμιστών και εγκληματικών οργανώσεων. Το προσωρινό Σύνταγμα (2011) και το Σχέδιο Συντάγματος του 2017 ορίζουν το Ισλάμ ως κρατική θρησκεία και τη σαρία ως κύρια πηγή νομοθεσίας.
5. Σουδάν
Το Σουδάν σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο από τον Απρίλιο του 2024, ανάμεσα στις Ένοπλες Δυνάμεις του Σουδάν (SAF) και την παραστρατιωτική Δύναμη Ταχείας Υποστήριξης (RSF), και βρίσκεται πλέον αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη κρίση εκτοπισμού και πείνας στον κόσμο, με σχεδόν 9 εκατομμύρια εκτοπισμένους.
Οι χριστιανοί δέχονται αυξημένες επιθέσεις, καθώς ο πόλεμος επέτρεψε στους ισλαμιστές να εντείνουν τη δράση τους. Εκκλησίες, χριστιανικά κτίρια και σπίτια έχουν καταληφθεί βίαια, ενώ η διανομή τροφής γίνεται κατά προτίμηση σε μουσουλμάνους. Η Εκκλησία αδυνατεί να προσφέρει βοήθεια, αφού βρίσκεται και η ίδια υπό διωγμό.
6. Ερυθραία
Στην Ερυθραία, κυριαρχεί το μονοκομματικό καθεστώς του Λαϊκού Μετώπου για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη (PFDJ), υπό τον πρόεδρο Ισαΐα Αφεουέρκι. Από το 1993, η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς απόλυτου ελέγχου.
Εκατοντάδες χριστιανοί βρίσκονται υπό κράτηση για χρόνια. Το καθεστώς θεωρεί τους χριστιανούς πράκτορες της Δύσης και απειλή για την εξουσία. Η καθημερινή ζωή παρακολουθείται στενά – τηλεφωνικές συνομιλίες, χρήση διαδικτύου, κινήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ερυθραία αποκαλείται «η Βόρεια Κορέα της Αφρικής». Οι χριστιανοί, ιδίως όσοι δεν αναγνωρίζονται από το κράτος, υφίστανται ακραίες πιέσεις και βία, οδηγούμενοι στη φυγή.
7.Νιγηρία
Στη Νιγηρία, όπου ο πληθυσμός είναι κατά πλειοψηφία χριστιανικός, διαπράττεται μια «σιωπηλή γενοκτονία». Οι επιθέσεις από Φουλάνι μαχητές, ληστές και ισλαμιστικές ομάδες όπως η Μπόκο Χαράμ και το Ισλαμικό Κράτος της Δυτικής Αφρικής (ISWAP), τρομοκρατούν χριστιανικές κοινότητες. Γυναίκες και κορίτσια απάγονται, βιάζονται, υποδουλώνονται ή χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες.
8.Πακιστάν
Στο Πακιστάν, οι διαβόητοι νόμοι περί βλασφημίας εφαρμόζονται κυρίως κατά των μειονοτήτων, με τους χριστιανούς να πλήττονται δυσανάλογα. Οι κατηγορίες βλασφημίας οδηγούν σε θανατική ποινή, ενώ ακόμη και χωρίς καταδίκη, οι κατηγορούμενοι διατρέχουν κίνδυνο από όχλους.
Ο αριθμός των κοριτσιών που απάγονται, κακοποιούνται και εξαναγκάζονται σε ισλαμικό γάμο αυξάνεται, με την υποστήριξη συχνά και των κατώτερων δικαστηρίων. Πολλοί χριστιανοί παραμένουν εγκλωβισμένοι σε καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας.
9. Ιράν
Στο Ιράν, όσοι αλλαξοπίστησαν από το Ισλάμ στον χριστιανισμό διώκονται έντονα από το κράτος αλλά και από την κοινωνία. Το καθεστώς τους θεωρεί απειλή, βλέποντάς τους ως «δυτικούς πράκτορες» που επιδιώκουν την αποδυνάμωση του Ισλάμ και του καθεστώτος. Οι αναγνωρισμένες παραδοσιακές κοινότητες (Αρμένιοι, Ασσύριοι) έχουν κρατική προστασία, αλλά αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
10. Αφγανιστάν
Στο Αφγανιστάν, όπου η εξουσία πέρασε στους Ταλιμπάν το 2021, η μεταστροφή στον χριστιανισμό μπορεί να σημάνει θάνατο. Οι οικογένειες ή οι τοπικές φυλές αναλαμβάνουν να «αποκαταστήσουν την τιμή τους» με βία ή δολοφονία. Πολλοί χριστιανοί προσπαθούν να διαφύγουν. Οι γυναίκες και οι μειονότητες υφίστανται επιπλέον καταπίεση.
Είτε πρόκειται για τη Μέση Ανατολή, την Ασία ή την Αφρική, το μοτίβο είναι ξεκάθαρο: σε χώρες όπου κυριαρχεί το Ισλάμ, οι χριστιανοί και οι μη μουσουλμάνοι καταπιέζονται, απειλούνται και περιθωριοποιούνται – όχι μόνο από τα κράτη, αλλά και από τις ίδιες τις κοινωνίες. Η θρησκευτική ελευθερία είναι ανύπαρκτη και η απλή επιβίωση αποτελεί πρόκληση.
*Με πληροφορίες από το European Conservative/Uzay Bulut
English (US) ·