1 day ago
14 μήνες μετά την αποτρόπαια γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων, ο Νίκος Ευαγγελάτος και η εκπομπή Live News αποφάσισαν να δώσουν τηλεοπτικό βήμα στον άνθρωπο που της στέρησε τη ζωή.
Στον γυναικοκτόνο. Στον δράστη. Στον θύτη που παρακολουθούσε, απειλούσε, και εν τέλει μαχαίρωσε μέχρι θανάτου μια γυναίκα που έτρεξε να ζητήσει βοήθεια και δεν την βρήκε πουθενά.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που μιλάει για το έγκλημά του σαν να είναι «ένα χάλι», σαν να πέρασε κι αυτός μια «δύσκολη χρονιά», δεν είναι ενημέρωση. Είναι προσβολή. Δεν είναι δημοσιογραφία. Είναι υποβάθμιση του δημοσίου διαλόγου.
Τα ΜΜΕ δεν είναι ούτε δικαστήρια, ούτε συνήγοροι υπεράσπισης εγκληματιών. Ο ρόλος τους δεν είναι να εξανθρωπίζουν το τέρας, να προσφέρουν συγκινησιακό πλαίσιο σε έναν φόνο, να παρουσιάζουν την πράξη σαν κάτι σχεδόν «ανθρώπινο» μέσα στην τραγικότητά του.
Και, κυρίως, δεν είναι όλα για δημόσια κατανάλωση. Υπάρχουν στιγμές που το «ρεπορτάζ» οφείλει να σωπάσει. Να μην γίνει βήμα για τον θύτη. Να μην προσφέρει κανένα μικρόφωνο, καμία κάμερα, καμία «δεύτερη ευκαιρία» στη φωνή που σίγησε τη ζωή μιας γυναίκας.
Η Κυριακή Γρίβα δεν είναι πια εδώ για να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Οι συγγενείς της αναγκάζονται να βλέπουν την εικόνα του δολοφόνου της να προβάλλεται σε prime time, να «μετανιώνει» μπροστά στις κάμερες, να «ζητά συγγνώμη» με έναν τρόπο που περισσότερο θυμίζει ρόλο παρά ουσία.
Πού είναι η φωνή της Κυριακής; Πού είναι η φωνή των γυναικών που βρίσκονται σε κίνδυνο αυτή τη στιγμή; Πού είναι η φωνή των θυμάτων που προσπαθούν ακόμα να ακουστούν;
Η επιλογή να προβληθεί η απολογία του δράστη δεν είναι απλώς άστοχη. Είναι επικίνδυνη. Ενισχύει τη λογική πως ο δράστης είναι «κι αυτός θύμα», πως «δεν ήξερε τι έκανε», πως «το μετάνιωσε». Είναι η ίδια ρητορική που οδηγεί στην ατιμωρησία, στη δευτερογενή θυματοποίηση, στην κανονικοποίηση της έμφυλης βίας.
Η περίπτωση της Κυριακής Γρίβα δεν είναι μεμονωμένη. Οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα συνεχίζονται με ανατριχιαστική συχνότητα. Κι όσο η πολιτεία δεν θεσπίζει επαρκή νομική θωράκιση, όσο η αστυνομία δεν εκπαιδεύεται ουσιαστικά στην αναγνώριση του κινδύνου, όσο τα ΜΜΕ εξακολουθούν να λειτουργούν σαν βήμα απολογίας των θυτών, τόσο ο φαύλος κύκλος της βίας θα συνεχίζεται.
Όταν οι φωνές των δολοφονημένων γυναικών σωπαίνουν, το ελάχιστο που οφείλουμε είναι να μην τις σβήνουμε ακόμα περισσότερο με τον προβολέα στραμμένο σε εκείνους που τις δολοφόνησαν.
Διαβάστε επίσης:
Γλυκερία: Η πρώτη απάντηση μετά τις αντιδράσεις – «Θα εμφανιστώ όπου με θέλουν και στο Ισραήλ»
English (US) ·